Hallo allemaal.
Hier ben ik weer eventjes, ik wil even vertellen dat we spannende dagen achter de rug hebben. IK zal beginnen bij het begin, vrijdagmiddag had ik een beetje koorts 38,4 en hebben papa en mama met de huisarts gebeld. Samen besloten ze als het in de avond nog zo was of hoger dat we naar de huisartsenpost zouden bellen. Dat was zo namelijk 38,7. Toen ben ik met de buren en mama naar de huisartsenpost gegaan omdat mijn zus aïcha al in bed lag. Toen we daar kwamen was de koorts weer gestegen en zag de dokter niks aan me waar het door kon komen. Dus moesten we naar de eerste hulp van het catherina ziekenhuis. Eenmaal daar was ik best moe maar kon niet slapen van de koorts. We waren snel aan de beurt en ik moest op een heel groot bed gaan liggen en er waren allemaal mooie sterretjes op het plafond en mooie tekeningen op de muur. Toen kwam de kinderdokter en die heeft me even nagekeken. Hij heeft toen tegen mijn mama gezegd dat we moesten blijven. Daar schrokken we wel van. Ik had toen ookal 39,3 koorts. Mama ging toen even weg om papa te bellen want die zat thuis te wachten en om de buren naar huis te sturen want die zaten nog te wachten. Het was toen al half 12 snachts. Mama was gelukkig snel weer terug want het was best eng allemaal. Toen kwam er nog een andere kinderarts en ze gingen me heel erg prikken. Wel 7 keer in mijn armen handjes en voetjes.. dat was echt echt echt niet leuk. En ik was al zo ellendig en ik had ook honger. Toen kreeg ik uiteindelijk een infus met antibiotica of zoiets. We mochten naar boven naar de kinderafdeling kregen een eigen kamertje en mama mocht naast mij slapen. Ik kreeg ook eindelijk mijn melk wat was ik daar blij mee. Pas om 2 uur kon mama bellen naar papa om hem even alles te vertellen. Dus veel geslapen hebben we toen niet. De zaterdag kwam papa naar het ziekenhuis en hebben we veel dokter gezien en gesproken. Ze hadden bloed afgenomen en kweekjes gemaakt. Maar alles was nog steedts erg onzeker en ik was nog steedts niet erg fit. De zondag was de situatie nog niet veranderd en kreeg ik een hele enge prik in mijn rug om na te kijken of ik hersenvliesonsteking had. De dagen daarna waren lang en mama heeft heel weinig geslapen. De nacht van zondag op maandag ging mijn infuus irriteren en mama had dat door maar de zusters wilden mama niet geloven pas toen ik 10 uur wakker was geweest gingen ze kijken moest hij eruit. Toen wilden ze opnieuw prikken en dat lukte niet , uiteindelijk kreeg ik een infuus op mijn hoofd. Dat was ook helemaal niet leuk. Ik had al allemaal draadjes overal van de hart monitor . Het waren zware dagen voor iedereen en vol spanning. Mijn zus kwam ook lekker spelen in het ziekenhuis en ik heb nog bij haar gezeten op mama haar bed. Ook opa en oma kwamen langs dat was ook erg fijn. En mijn tante carin was er ook.En mijn goede vrienden Roelie en koen kwamen ook kijken. De dinsdag kregen we het verlossende woord dat ik een virus had opgelopen. En dat virus was overgeslagen op mijn hersenvlies. De minst ernstige vorm dus. Ik had alleen koorts en kan alleen paracetmol krijgen om dat een beetje te bedrukken voor de rest moest ik zelf het virus te lijf gaan. Nu zijn we weer 1 week nadat ik naar huis mocht en gaat het 100% beter met me. Ik heb geen koorts meer al een paar dagen en hoef geen pilletjes meer in mijn kont. Dat is ook wel fijn. Ik kan weer lekker met mijn zus knuffelen zonder de draadjes en dat is toch een stuk gezelliger. Wat waren ze allemaal geschrokken , maar nu is iedereen wel zooooo blij als ik lach en vrolijk ben :)! Dat is wel heel erg leuk. Nou ik ga weer lekker slapen want het is wel erg warm om wakker te zijn. En hopelijk en ik vermoed het wel is mijn volgende verhaal eentje met iets meer lol.
Liefs Bowen en kus Aïcha !
Hier ben ik weer eventjes, ik wil even vertellen dat we spannende dagen achter de rug hebben. IK zal beginnen bij het begin, vrijdagmiddag had ik een beetje koorts 38,4 en hebben papa en mama met de huisarts gebeld. Samen besloten ze als het in de avond nog zo was of hoger dat we naar de huisartsenpost zouden bellen. Dat was zo namelijk 38,7. Toen ben ik met de buren en mama naar de huisartsenpost gegaan omdat mijn zus aïcha al in bed lag. Toen we daar kwamen was de koorts weer gestegen en zag de dokter niks aan me waar het door kon komen. Dus moesten we naar de eerste hulp van het catherina ziekenhuis. Eenmaal daar was ik best moe maar kon niet slapen van de koorts. We waren snel aan de beurt en ik moest op een heel groot bed gaan liggen en er waren allemaal mooie sterretjes op het plafond en mooie tekeningen op de muur. Toen kwam de kinderdokter en die heeft me even nagekeken. Hij heeft toen tegen mijn mama gezegd dat we moesten blijven. Daar schrokken we wel van. Ik had toen ookal 39,3 koorts. Mama ging toen even weg om papa te bellen want die zat thuis te wachten en om de buren naar huis te sturen want die zaten nog te wachten. Het was toen al half 12 snachts. Mama was gelukkig snel weer terug want het was best eng allemaal. Toen kwam er nog een andere kinderarts en ze gingen me heel erg prikken. Wel 7 keer in mijn armen handjes en voetjes.. dat was echt echt echt niet leuk. En ik was al zo ellendig en ik had ook honger. Toen kreeg ik uiteindelijk een infus met antibiotica of zoiets. We mochten naar boven naar de kinderafdeling kregen een eigen kamertje en mama mocht naast mij slapen. Ik kreeg ook eindelijk mijn melk wat was ik daar blij mee. Pas om 2 uur kon mama bellen naar papa om hem even alles te vertellen. Dus veel geslapen hebben we toen niet. De zaterdag kwam papa naar het ziekenhuis en hebben we veel dokter gezien en gesproken. Ze hadden bloed afgenomen en kweekjes gemaakt. Maar alles was nog steedts erg onzeker en ik was nog steedts niet erg fit. De zondag was de situatie nog niet veranderd en kreeg ik een hele enge prik in mijn rug om na te kijken of ik hersenvliesonsteking had. De dagen daarna waren lang en mama heeft heel weinig geslapen. De nacht van zondag op maandag ging mijn infuus irriteren en mama had dat door maar de zusters wilden mama niet geloven pas toen ik 10 uur wakker was geweest gingen ze kijken moest hij eruit. Toen wilden ze opnieuw prikken en dat lukte niet , uiteindelijk kreeg ik een infuus op mijn hoofd. Dat was ook helemaal niet leuk. Ik had al allemaal draadjes overal van de hart monitor . Het waren zware dagen voor iedereen en vol spanning. Mijn zus kwam ook lekker spelen in het ziekenhuis en ik heb nog bij haar gezeten op mama haar bed. Ook opa en oma kwamen langs dat was ook erg fijn. En mijn tante carin was er ook.En mijn goede vrienden Roelie en koen kwamen ook kijken. De dinsdag kregen we het verlossende woord dat ik een virus had opgelopen. En dat virus was overgeslagen op mijn hersenvlies. De minst ernstige vorm dus. Ik had alleen koorts en kan alleen paracetmol krijgen om dat een beetje te bedrukken voor de rest moest ik zelf het virus te lijf gaan. Nu zijn we weer 1 week nadat ik naar huis mocht en gaat het 100% beter met me. Ik heb geen koorts meer al een paar dagen en hoef geen pilletjes meer in mijn kont. Dat is ook wel fijn. Ik kan weer lekker met mijn zus knuffelen zonder de draadjes en dat is toch een stuk gezelliger. Wat waren ze allemaal geschrokken , maar nu is iedereen wel zooooo blij als ik lach en vrolijk ben :)! Dat is wel heel erg leuk. Nou ik ga weer lekker slapen want het is wel erg warm om wakker te zijn. En hopelijk en ik vermoed het wel is mijn volgende verhaal eentje met iets meer lol.
Liefs Bowen en kus Aïcha !
